Prolog

Odeszłaś stąd do świata tamtego
Ze świata mego, ze świata złego
Ku anielskim brzegom

DKA feat. Piecu - Obsesja

12 maja 2012 roku. Sobota.

Jego życie stanęło, straciło całkowicie sens. Poczuł w sercu zupełną pustkę, gdy tylko dowiedział się o tej strasznej nowinie. Trząsł się, a gorzkie łzy spływały strumieniami po policzkach mężczyzny. Łkał godzinami, nie wiedząc, co teraz począć. Nie widział już  przyszłości… bez niej. Czuł pełną próżnie, cierpienie, ból, zapomniał nawet jak się oddychało. Słabnął, a jego ciało samo zsunęło się po ścianie na podłogę. Wtulił do siebie sierść Diany, która była rosyjską kotką jego narzeczonej, i płakał. Zwierze ani drgnęło, a jedynie pozwoliło się objąć mu z całych sił.

Kiedy Lucas zobaczył zaschniętą krew na mankietach koszuli, zaczęły wracać do niego wspomnienia z dzisiejszej, feralnej nocy. Podczas przyjęcia na cześć nowej kolekcji Fredericka Domingo, znanego w całej Ameryce projektanta mody, pokłócił się ze swoją narzeczoną Camile, która zaraz po swoim występie opuściła pomieszczenie, zostawiając go samego. Miała mu to za złe, że rozmawiał z jedną z modelek, sądząc, że ją podrywał. On zaprzeczał, mówiąc jej, że liczyła się tylko ona, lecz blondynka podtrzymywała swoje zdanie, twierdząc, że się w ogóle nie zmienił. Zaczął za nią biec oraz wołać ją, aby się zatrzymała, jednak nie chciała słuchać i  marzyła o tym, by czym prędzej udać się do ich apartamentu.

I wtedy to się stało, i to tak szybko. Nadjeżdżające auto uderzyło w drobną sylwetkę kobiety. Mężczyzna natychmiast zareagował; podbiegł do niej i uklęknął przy swojej narzeczonej. Jego łzy nagle pojawiły się na policzkach, krzyczał, aby ktoś wezwał pogotowie i mu pomógł, ponieważ zobaczył na jej czole pełno krwi. Nie zwrócił nawet uwagi na to, że i kierowca samochodu stracił przytomność, dla niego najważniejsza była ona, jego bratnia dusza, ukochana. Nawoływał do niej, prosząc ją, by nie zamykała oczu, lecz Camile była zbyt słaba, powieki same zamknęły się jej pod wpływem zmęczenia.

- Przepraszam – wyszeptał do jej ucha.

Ciągle nawoływał imię kobiety, tamował krwawienie na skroni, głaskał po włosach, mówiąc non stop, że wszystko będzie dobrze. Gdy przyjechała karetka, przez całą drogę do szpitala z nią był, opiekował się nią. Prosił lekarzy, aby ona z tego wyszła żywa, jednak los chciał inaczej. Zabrali mu ją… Zabrali mu jego ukochaną Camile, z którą chciał spędzić resztę życia, z którą za dwa miesiące chciał się ożenić, z którą chciał mieć gromadkę dzieci.

Nie zapomni do końca swoich dni słów lekarza, który oznajmił Lucasowi, że jest mu przykro, że robili co mogli, aby ją uratować. Wtedy całkowicie się załamał, nie widział już siebie w dalszej przyszłości bez niej. Tylko ona nadawała mu sens życia, tylko przy niej mógł czuć się szczęśliwym, tylko przy niej mógł być sobą.

Nawet nie miał teraz siły wstać i powiadomić rodzinę o tej strasznej tragedii. Może rodzice Camile już zostali poinformowani? Nie przejmował się tym, bo chciał w chwili obecnej być zupełnie sam, nie chciał żadnej osoby, mówiącej mu, że wszystko będzie dobrze, bo tak nigdy nie będzie. Dla niego życie straciło całkowicie sens.

~*~

Kochani, może i jest to szaleństwo, że rozpoczęłam kolejny blog, lecz zdałam sobie sprawę, że pisanie to moja prawdziwa pasja. Po zakończeniu opowiadania Astorii i Tajemnicy, został mi Scorpius, a ja czułam niedosyt. Chciałam spróbować czegoś innego, żadnego FF, żadnego kryminału czy też opowiadania o wampirach (nie powiem, chciałam stworzyć historię o tej tematyce, lecz się nie udało, widocznie zamiłowanie do tych stworzeń także spadło). Saga Harry ‘ego Pottera zawsze będzie dla mnie czymś ważna, mam pewien sentyment, ale trzeba ruszyć naprzód. To opowiadanie jest ze mną ściśle związana, bo chcę ukazać w nim problemy, które spotykają każdego człowieka, czyli smutek, cierpienie, radość, poznawanie miłości i przyjaźni. Mam nadzieje, że spodobał Wam się Prolog i zachęciłam Was moją historią.

              A Prolog pojawił się dość wcześnie niż to planowałam. Jednak nie mam cierpliwości i już nie mogłam się doczekać, kiedy rozpocznę opowiadanie. Chciałabym także dodać już blog do Rejestru, a tam muszę mieć co najmniej dwie notki, aby się zgłosić, dlatego pierwszy rozdział już niebawem. 

              Pytanko: Chcecie, abym pokazywała zapowiedź kolejnego rozdziału czy sobie darować?


             I chciałabym pochwalić się moją Hanią^^ <klik>. Jest słodka, prawda? 
             

Całuję, Dusia